Santigron

Dag volgertjes

Deze week hebben we een bezoekje gebracht aan onze stageschool. De leerkrachten waren heel blij ons terug te zien. Ik was ook blij hen terug te zien. Ik geef nu geen les meer maar ben wel nog te vinden op de school voor mijn eindwerk. Mijn mentor zei dat ze mij al miste. Dat is leuk om te horen.

Na een weekje werken voor school zijn we naar Santigron geweest. Een marron dorp niet zover van Paramaribo, de hoofdstad waar wij verblijven. Het is een heel leuk dorpje, er wonen hele lieve mensen. Toen ik mijn naam zei, zei een moeder dat ik de tweelingzus van haar zoon was, hij noemt Steffen. Ze wouden dat ik daar bleef, ik was de jongste van de groep. Bakras - jonge blanke vrouwen - die al wat ouder zijn, zouden volgens de marronse vrouwen al kinderen moeten hebben. Met deze vrouwen konden ze niets meer doen  - trouwen en kinderen krijgen- daarom wouden ze dat ik bij hen bleef omdat ik - volgens hen- nog een jonge vrouw ben. Dit was de conversatie in het saramaccaans.

We hebben een offerfeest bijgewoond. Alle kinderen van de overleden vrouw hadden  eten gemaakt wat dan op de grond werd gegooid voor de overleden vrouw zodat ze geen honger moet lijden in de hemel. Er was ook een optreden georganiseerd. Na het lekkere eten hebben we nog een boottochtje gemaakt. Heel mooi!

‘S avonds zijn we gaan dansen met de lokale bevolking. Er was niet zoveel volk maar het was wel leuk. De volgende dag liepen we in het dorp rond en kregen we complementjes over onze dansstijl. De Belgen kunnen goed dansen!

Het leukste was toch de overlevingstocht door de jungle. Lange broek en goede stapschoenen waren vereist. Enkele dagen voor onze komst had het heel goed geregend de jungle lag er drassig bij. Op de tocht hebben we heel veel bijgeleerd zoals dat we drinkbaar water uit lianen kunnen halen, lekkere nootjes hebben we gegeten waar ik de naam van ben vergeten. Dier hebben we jammer genoeg niet gezien maar we stonden wel tot onze knieën in het water. Om een dicht bijzijnd indianen dorp te bezoeken moest we door enkele kreken stappen. Sommige delen waren toch wat dieper dan andere. Onze schoenen en broek kwamen er mooi voor gelukkig was er Stanley die onze schoenen terug proper maakte. Deze uitstap was zeker de moeite waard.

Nu is het spijtig genoeg slecht weer, de regentijd is aangebroken!

Groetjes Stefanie

Rustige week

Dag volgertjes

Deze week heb ik niet zoveel te vertellen. Emily en ik hebben het deze week heel rustig gehouden. We zijn aan het bekomen van de drukke weken. Ik heb deze week ook al wat slaap ingehaald. Natuurlijk heb ik ook al wat voor school gewerkt. Zodat mijn eindwerk een beetje vorm krijgt.

Maandag starten de lessen terug. In Suriname duurt de paasvakantie een weekje langer. Deze week ga ik mijn mentor een bezoekje brengen zodat ze de 11 kilogram wiskundeboeken in ontvangst kan nemen. Ze zal heel blij zijn.

Ik ben deze week een aantal keer op het IOL geweest, de universiteit van Suriname. Ik help meneer Jan Rigo namelijk om de studenten wiskunde te leren werken met Geogebra een computerprogramma dat we in België gebruiken om rechten, veelhoeken en zoveel meer te tekenen.

Anders hebben we deze week niet veel gedaan. Straks gaan we nog een pannenkoek eten dat hebben we wel verdiend na een week werken aan ons schoolwerk!

Zonnige groetjes uit Suriname

Stefanie

Bezoek

Dag volgertjes

Sorry voor het lange wachten maar er was veel bezoek de afgelopen weken. En ik moest mijn mama toch het land laten zien? Ik heb 2 hele leuke weken achter de rug.

Eerst ben ik samen met de  vriendinnen van Emily 4 dagen door de jungle gaan trekken. Heel veel mooie plekjes gezien en veel avontuur beleefd. Het begon al goed voor we vertrokken waren. We gingen een auto huren om zo overal snel naar toe te kunnen gaan. Een uurtje later zaten we al vast gelukkig kwam er een goeie ziel voorbij die ons bevrijdde uit onze onhandige situatie. Toen kon het echt beginnen. Met een bang hartje zetten we de weg verder gelukkige zaten we niet meer vast. Later kwamen we te weten dat er een andere weg was die wel geasfalteerd was. Dat gingen we onthouden voor de terug weg.

In de 4 dagen hebben we Stoneiland, Brownsberg, Atjoni, Gunzi, New Aurora, de stuwdam en het ananiestrand gezien. Op brownsberg hebben we een aantal watervallen gezien. Heel mooi en rustgevend. De weg naar de watervallen was wel iets anders. Ik had bleinen op mijn handen in plaats van op mijn voeten. Hoe kan dat nu? We moesten dus elk een wandelstok meenemen de grond was nog al glibberig, ik was blij dat ik die stokken had anders zou ik wel eens gevallen zijn of een paar keer. De wandeling was zwaar maar de moeite waart.

Na de trip in de jungle mocht ik mijn mama ophalen aan de luchthaven. Ik was heel blij dat mijn mama hier was. We hebben een hele leuke week gehad. We zijn samen de plantage gaan bezoeken ook Berg en Dal hebben we bezocht.

Maar de leukste uitstap was toch Galibi. Op Galibi zie je reuze schildpadden eieren leggen. In het donker varen we naar het eiland waar de schildpadden hun eieren leggen. We hadden geluk er was net een schildpad op het eiland gekomen. We hebben die avond 5 schildpadden gezien. Enkele schildpadden ging terug in de zee zonder hun eieren te leggen. Er waren enkele bezoekers die foto’s trokken met een flits waardoor de schildpadden het noorden kwijt waren en terug in het water gingen. Het viel duidelijk op welke schildpadden eieren gelegd hadden en welke niet. Een schildpad legt ongeveer 150 eieren in één keer. Schildpadden die hun eieren niet gelegd hebben zijn nog veel boller dan de schildpadden die hun eieren wel gelegd hebben.

Ik ben ook samen met mijn mama gaan shoppen en een pannenkoek gaan eten. Er is hier een pannenkoeken en poffertjeshuis echt een aanrader. Dit moest ik zeker aan mijn mama laten zien.

We hebben nog heel veel gedaan maar ik ga hier niet alles vertellen. Mijn mama zal het thuisfront wel al op de hoogte aan het brengen zijn over de leuke week die we hadden.

Toen ik mijn mama terug naar de luchthaven bracht wou ik ook wel mee naar huis. Nog even en ik stap ook terug op de vlieger richting huis. Nog een paar taken en de tijd zal snel gaan.

Nu eerst nog een weekje geniet van de vakantie.

Groetjes vanuit Suriname

Laatste lesweek

Dag iedereen

Er is weer een weekje voorbij in Suriname de tijd gaat snel. Straks gaan we een pannenkoek eten en daarna de vriendinnen van Emily afhalen op de luchthaven. Nog een weekje en ik mag mijn mama ook opwachten aan de luchthaven, wat kijk ik er naar uit.

Ik zal eerst een beetje vertellen over de afgelopen week. Eigenlijk was dit een hele gewone week. Ik heb een hele week lesgeven, dit was mijn laatste week dat ik lesgaf. Enkel maandag nog 1 dag en dan begint de vakantie eigenlijk al. Dinsdag krijgen de leerlingen hun rapport en woensdag is het ouderochtend. Donderdag is de eerste dag van de vakantie, midden in de week start hier de vakantie, iets heel raar.

Ook voor mij begint dinsdag de vakantie samen met de vriendinnen van Emily gaan we een aantal uitstappen doen. We trekken 4 dagen door de jungle ik kijk er al naar uit.

Vrijdag was het heel mooi weer, we hebben er dan ook van geprofiteerd om een duik te nemen in het zwembad. Met als gevolg een rode huid, ik heb nochtans heel veel zonnecrème gesmeerd, om het uur. Het is een gevaarlijke zon in Suriname.  

Deze week heb ik niet zoveel te vertellen. Volgende week zal ik wel wat meer te vertellen hebben over de uitstappen en de komst van mijn mama.

Groetjes vanuit Suriname